Страна, где все люди сделаны из масла

Однажды Джованнино-Бездельник, оказался в стране, где все люди сделаны из масла. На солнце они таяли. И жили они в городе, где вместо домов везде стояли огромные холодильники. На двери каждого холодильника висел телефон.

— Алло! — сказал Джованнино, сняв трубку у одного из холодильников. — Алло! — ответили ему. — Кто говорит? — спросил Джованнино. — Король страны, где все люди сделаны из масла. А я сбит из сливок высшего сорта. Вы обратили внимание на мой холодильник? — Нет, а что? Ах вот в чем дело! Он же из чистого золота!.. А вы что, так никогда и не выходите из него? — Отчего же, иногда выхожу. Зимой. В сильный мороз. И катаюсь в ледяном автомобиле. — А если, пока вы гуляете, выглянет солнце?.. Что тогда? — Это запрещено! Я бы тотчас же приказал моим солдатам посадить его в тюрьму! — Как бы не так! — рассердился Джованнино, бросил трубку и отправился путешествовать в другую страну.

Страна, где все слова начинаются с «не»

Да, Джованнино  был путешественником. Путешествовал он, путешествовал и оказался еще в одной удивительной стране. Здесь все слова начинались с частицы «НЕ».
– Что же это за страна такая? – спросил он у одного горожанина, что отдыхал в тени под деревом.
Горожанин вместо ответа достал из кармана нож и дал его Джованнино,
– Видишь?
– Вижу. Ножик.
–Это неножик, то есть ножик, у которого впереди «не». Он служит для того, чтобы огрызки карандашей превращать в новые карандаши. Очень полезная вещь для школьников.
– А еще у нас есть невешалка.
– То есть вы хотите сказать – вешалка?
– Нет, именно то, что я и сказал, – невешалка. На нее ничего вешать не надо, на нее уже все повешено. Нужно тебе пальто, иди и сними его! А если кому-нибудь нужен пиджак, то незачем ходить в магазин и покупать его. Надо только подойти к невешалке и снять его. У нас есть невешалки летние и невешалки зимние, незешалки для мужчин и отдельно – для женщин.
Continue reading

Արծիվն ու կաղնին

Բարի գալուստ իմ մեդիամոլորակ

Եղավ՝ մի անգամ անտառի միջին
Արծիվն ու Կաղնին էսպես վիճեցին,
Թե ո՜րն իրենցից շատ տարի կապրի,
Ո՜րն է դիմացկուն ու պինդ ավելի:
Արծիվն ասավ՝ ես. Կաղնին էլ թե՝ ես:
Երկուսն էլ համառ ու հպարտ էսպես՝

View original post 167 more words

Մինասյան Լիլիթ

Բարի գալուստ իմ մեդիամոլորակ

DSCN1654Ես Մինասյան Լիլիթն եմ՝ 7 տարեկան եմ: Սովորում եմ դպրոց-պարտեզի 3-3 դասարանում: Մեր դպրացում ես սովորում եմ ռուսերեն, անգլերեն, մաթեմատիկա և մայրենի: Շատ եմ սիրում՝ մաթեմատիկան և մայրենի լեզուն: Նաև շատ եմ սիրում մարմնակրթությունը, այդ պատճառով իմ ընտրության

View original post 36 more words

«Պաղպաղակե դղյակը»

Մի Բոլոնիա քաղաք կար: Էս Բոլոնիա քաղաքի ամենա-ամենագլխավոր հրապարակում  մարդիկ  մի դղյակ էին կառուցել: Էս դղյակը հասարակ դղյակ չէր: Պաղպաղակից  էր: Քաղաքի բոլոր ծայրերից երեխաները փախչում-գալիս էին,  որ մի քիչ  լպստեն: Դղյակի տանիքը կաթնային սերուցքից էր, ծխնելույզներից բարձրացող ծուխը` ծուռմռտիկ շաքարից, իսկ ծխնելույզները` մրգաշաքարից: Մնացած ինչ կար-չկար պաղպաղակից էր` դռները պաղպաղակից էին, պատերը պաղպաղակից էին,  կահուքը պաղպաղակից էր:

Մի փոքր տղա բռնեց սեղանի ոտքը և սկսեց լպստել: Հետո էս տղան կերավ սեղանի մյուս ոտքը, էն մյուս ոտքը, իսկ երբ կերավ վերջին ոտքը, սեղանն իր ափսեներով ընկավ ուղիղ տղայի վրա… Ափսեներն էլ էին պաղպաղակից: Մեկ էլ քաղաքի պահակը տեսավ, որ դղյակի  մի պատուհանը հալչում է: Էս պատուհանի ապակիներն էլ  ելակի պաղպաղակից էին, դարձել էին վարդագույն առվակ ու հոսում էին իրենց համար:
— Վազեք այստե՜ղ, շուտ արե՜ք,- կանչեց պահակը երեխաներին:
Բոլորը վազելով եկան և սկսեցին լպստել վարդագույն առվակը, որ ոչ մի կաթիլ  չկորչի:

-Բազկաթո՜ռը: Ինձ բազկթոռը տվե՜ք,-աղաչում էր մի ծեր տատիկ, որ եկել էր պաղպաղակ ուտելու, բայց չէր կարողանում մոտենալ պալատին:- Բազկաթոռն ինձ տվեք, ես խեղճ, ծեր տատիկ եմ: Օգնեք ինձ: Բազկաթոռը տվեք: Հենակներն էլ տվեք, էլի՜:

Մի բարի հրշեջ վազեց-բերեց համով կրեմից պատրաստված բազկաթոռը: Էս տատիկը մի լա՜վ  ուրախացավ, շտապ-շտապ սկսեց լպստել բազկաթոռի հենակները:


Ի՜նչ լավ օր էր, է՜…Իսկական տոն էր Բոլոնիայում: Բժիշկների հրամանով այդ օրը ոչ մեկի փորիկը չցավեց:

Այդ օրվանից  երեխաները հենց երկրորդ բաժին պաղպաղկն են ուզում, ծնողները տխուր ասում են.

-Է՜, բարեկամս, քեզ երևի պաղպաղակե դղյակ է պետք, էն էլի, որ Բոլոնիայում է եղել: Այ, այդ ժամանակ դու կկշտանաս:

Սարգսյան Էրիկա

Բարի գալուստ իմ մեդիամոլորակ

DSCN1581Ես Սարգսյան Էրիկան եմ` 7 տարեկան: Սովորում եմ «Մխիթար- Սեբաստացի» կրթահամալիրում: Այս կրթահամալիրում ես սովորեցի համակարգչից ճիշտ օգտվել,տեքստեր մուտքագրել և ուղարկել իմ սիրելի ուսուցչուհուն: Սովորել եմ նաև Paint – ով նկարել, PowerPoint ծրագրով պրեզենտացիա

View original post 35 more words